Seksueel geweld is een groot probleem. De cijfers liegen er niet om en de gevolgen voor de psychische, lichamelijke en seksuele gezondheid van slachtoffers zijn enorm. De zorgen hierover zijn door de coronacrisis alleen maar groter geworden, bijvoorbeeld als het gaat om online grensoverschrijding en geweld achter de voordeur.
De huidige aanpak van seksueel geweld blijkt onvoldoende. Er is te weinig aandacht voor preventie, de aanpak is niet structureel en de middelen die beschikbaar worden gesteld, staan niet in verhouding tot de omvang van het probleem.
Structurele en effectieve preventie is niet alleen noodzakelijk, maar ook haalbaar. Concrete voorstellen liggen klaar en het draagvlak in de maatschappij, onder jongeren en binnen de publieke sector is groot. Bovendien is de investering hierin een fractie van de maatschappelijke schade door seksueel geweld.
Daadkrachtige preventie betekent onder meer structurele aandacht in de zorg, het onderwijs, campagnes en beleid voor wensen en grenzen op het gebied van seksualiteit. Dit zal ervoor zorgen dat jongeren in Nederland opgroeien in een veiligere omgeving op school en daarbuiten, nu en in de toekomst.
In het pleidooi voor effectieve preventie van seksueel geweld geeft Rutgers een overzicht van feiten en cijfers over seksueel geweld. Het pleidooi biedt ervaringen uit de praktijk en concrete aanbevelingen voor een aanpak die werkt. Het geeft politici en beleidsmakers munitie om structurele en effectieve preventie van seksueel geweld te agenderen en te realiseren.
In het jongerenmanifest vinden zeven politieke jongerenorganisaties dat er politieke daadkracht nodig is. Den Haag moet meteen na de verkiezingen met één aanpak komen tegen seksueel geweld. Die zeven organisaties zijn: JOVD, CDJA, Jonge Socialisten, DWARS, Jonge Democraten, Perspectief en ROOD.
Ieder slachtoffer is er een te veel. Laten we daarom samen zeggen: #TotHier!